1. Բառերից անջատի´ր նախածանցները:

Վերհանել, դժբախտ, անհնար, չկամ, չգալ, դժգոհ, անհեռատես, արտաբյուջե, ներմուծել:

2. Պարզ բառերին արմատներ ավելացրո´ւ և ստացի´ր բարդ բառեր:

Շուն, գինի, բույս, հույս, լույս, տարի, օր:

Շուն – շնաձուկ

Գինի – գինետուն

Բույս – բուսակեր

Հույս – հուսալի

Տարի – տարեվերջ

Օր – օրեցօր

3. Գրի´ր բառերի առաջին արմատները չհնչյունափոխված ձևով և որոշի´ր, թե բառերում ինչ հնչյունափոխություն է կատարվել:

Օրինակ՝ լուսամուտ- լուս-լույս

Լուսամուտ, այգեպան, սիրահար, առվակ, գոտեպնդել, մթնել, հուսահատություն, ընկուզենի,  գրող, Էջմիածին:

Լուսամուտ — լուս — լույս, այգեպան — այգե — այգի, սիրահար — սիր — սեր, առվակ — առ — առու, գոտեպնդել — գոտե — գոտի, մթնել — մթ — մութ, հուսահատություն — հուս — հույս, ընկուզենի — ընկուզ — ընկույզ, գրող — գր — գիր, Էջմիածին- էջ — իջնել:

4. Առանձնացրո´ւ գոյականները:

Աշխատելով, աշխատանք, հիշողություն, մազերից, հոգիներին, գեղեցիկ, դանդաղ, գեղեցկություն, մեղմորեն, խոսելով, գրիչով, խոսքով, վազելով, վազքով, սեղանում, անտառում, խոսում, գոռում, մեծանում, խոսքում, վերադառնալով, տնտեսուհի, հաճելի:

5. Բառերը բաժանի´ր արմատների, ածանցների: Չմոռանա´ս հոդակապը:

        Օրինակ՝ Մարդակեր =մարդ+ա+կեր

       Դասացուցակ, չտես, մարդակեր, յուղոտ, հացաման, ամանեղեն, լուսավոր, լուսամուտ, անտեսանելի, խոշորացույց, ցուցամատ, դռնակ, լավություն, անհոգնել, դժգոհ, քարոտ, պարսկուհի, հայուհի, Վրաստան:

Դասացուցակ — դաս + ա + ցուցակ

Չտես — չ + տես

Մարդակեր — մարդ + ա + կեր

Յուղոտ — յուղ + ոտ

Հացաման — հաց +աման

Ամանեղեն — աման + եղեն

Լուսավոր — լուս + ավոր

Լուսամուտ — լուս + ա + մուտ

Անտեսանելի — Ան + տեսանելի

Խոշորացույց- խոշոր + ա + ցույց

Ցուցամատ — ցուց + ա + մատ

Դռնակ — դուռ + ակ

Լավություն — լավ + ություն

Անհոգնել — ան + հոգնել

Դժգոհ – դժ + գոհ

Քարոտ – քար + ոտ

Պարսկուհի – պարսիկ + ուհի

Հայուհի —  հայ + ուհի

Վրաստան – վրաստ + ան

6. Ա խմբի բառերին միացրո´ւ Բ խմբի ածանցները և ստացի´ր նոր բառեր:

        Ա. Հաց, հայ, հնդիկ, հոտ, գոհ, գարուն

        Բ. Եղեն, ան, դժ , ային, ստան, ուհի

Հացեղեն , դժգոհ , հայուհի, Հնդկաստան, անհոտ, գարնանային:

7. Կետերի փոխարեն գրի´ր տրված բառերից մեկը:

Նստելու համար մի հարթ տեղ եմ փնտրում: (հարդ, հարթ)

Քամին ամբողջ հարդը բարձրացրել ու պտտում էր օդում: (հարդ, հարթ)
Տարբեր ախտերը քայքայել էին մարմինը: (աղտ, ախտ)
Փոշիով ու աղտով էր ծածկված փողոցը: (աղտ, ախտ)
Մի ուղտ քարավանից առանձնացել էր: (ուղտ, ուխտ)
Քո արած ուխտը թանկ է բոլորիս համար: (ուղտ, ուխտ)

8. Տրված բառերը գործածելով՝ պատմություն հորինի՛ր:

Թախտ, զմրուխտ, նախշուն,  ճամփորդ, ճեղք, կողպեք, գաղտնիք, ճամփորդել,սանդուղք,  վախկոտ, տախտակ, եղբայր, նուրբ, երփներանգ, համբուրել:

Ես մի եղբայր ունեմ, նա ճամփորդ է: Նրա անունը Ռուբեն է: Չնայած նրան, որ ճամփորդ է, նա շատ վախկոտ է: Հիմա կպատմեմ, թե ինչու եմ նրան վախկոտ անվանում: Մի անգամ, երբ ես սանդուղքով տուն էի բարձրանում, եղբայրս վազեց հետևիցս, գրկեց, համբուրեց և ուրախ – ուրախ պատմեց, որ սիրահարվել է:  

— Եվա, այսօր անտառում՝ երփներանգ ծաղիկների մեջ մի աղջիկ եմ տեսել: Նրա աչքերը կարծես զմրուխտ լինեին. կանաչ ու վառվռուն:

— Ես ուրախ եմ, հավանե՞լ ես այդ աղջկան:

—  Այո, նրա անունը Հասմիկ է:

—  Մի գուցե հանդիպե՞ս նրա հետ, և ասե՞ս, որ նա քեզ դուր է գալիս:

— Օ՜օօ, ոչ , ես ամաչում և մի փոքր էլ վախենում եմ: Փոխարենը ես նրան կնկարեմ, և նկարը կպահեմ ամուր կողպեքի տակ,- ասաց Ռուբենը:

— Դե, ի՞նչ ասեմ, ուրեմն նստիր թախտին, սպասիր բախտին: